Rozwód z orzekaniem o winie a wina obopólna - kontrowersje

Zastanawialiście się, dlaczego sprawy rozwodowe z orzekaniem o winie kończą się zazwyczaj orzeczeniem o obopólnej winie?

Wyobraź sobie taką sytuację, zupełnie zwyczajną — jedną z setek, które mają miejsce w szarej ludzkiej codzienności:

Maria i Piotr

Długoletnia walka życiowa i samotna opieka nad dwójką dzieci to niełatwe wyzwania, z jakimi musiała się mierzyć Maria. Jej mąż, Piotr, często wyjeżdżał w delegacje, pracował za granicą, bywał w domu raz na trzy miesiące. Kiedy przyjeżdżał, nadrabiał znajomości towarzyskie, a czasu ani dla dzieci, ani dla żony — nie starczało.

Maria była pozostawiona sama ze swymi obowiązkami domowymi i wychowawczymi. Pracowała zawodowo, nie zaniedbywała dzieci i starała się być dla nich zarówno matką, jak i ojcem.

Rozpad więzi małżeńskiej

Lata mijające w takim tempie sprawiły, że więź małżeńska między Marią a Piotrem zaczęła się wycierać. Wspólne rozmowy i zainteresowania zanikały, a w ich miejscu pojawiła się rutyna i obojętność. Maria coraz częściej czuła się samotna, zaniedbywana i niezrozumiana. Piotr z dnia na dzień stawał się dla niej obcym człowiekiem.

Zdrada

W pewnym momencie, szukając ukojenia, Maria poznała Marka — człowieka, który otworzył przed nią nowe możliwości i dał jej wsparcie, jakiego tak bardzo potrzebowała. Ich związek stał się oazą w pustce, która zaczęła się szerzyć między nią a Piotrem.

Gdy Piotr dowiedział się o zdradzie, poczuł się urażony i zraniony. Jego męska ambicja została mocno dotknięta. Zrezygnował z pracy za granicą i długo pozostał bezrobotny, twierdząc, że "nie ma pracy w tym kraju dla ludzi z jego wykształceniem". Miał nadzieję, iż Maria do niego wróci, jednak przepełniająca go gorycz uniemożliwiała im odbudowanie dawnej relacji. Sytuacja pogarszała się z dnia na dzień.

Rozwód

Maria była już na tyle zdecydowana, że postanowiła złożyć pozew o rozwód bez orzekania o winie. Nie chciała się szarpać, pragnęła tylko szczęścia swojego i swoich dzieci. Nie widziała sensu i potrzeby powrotu do czegoś, co już dawno w jej oczach nie istniało.

Piotr wpadł we wściekłość, nie chciał pozwolić jej odejść. Postanowił zrobić wszystko, aby ją zniszczyć. Wziął adwokata — tego z Poznania za 18 tysięcy brutto. Zebrał dowody na zdradę, świadków, zdjęcia, zażądał orzekania o wyłącznej winie małżonki i zaczęła się bezwzględna szarpanina. Nie miało znaczenia dla niego dobro dzieci, które będąc świadkiem i uczestnikiem tejże bitwy, nie jednej nocy nie przespały.

Wyrok

Czy Maria rzeczywiście była winna rozwodowi? Wielu stwierdzi, że tak — użyje nawet wulgarnych słów... czyżby? Czyż nie z winy męża zanikła między nimi więź?

Co by było gdyby sąd uznał winę Marii?

1. Musiałaby pokryć koszty sprawy! - bo jest winna!

2. Musiałaby pokryć koszty adwokata Piotra! - bo jest winna!

3. Musiałaby płacić alimenty mężowi, bo jego sytuacja uległa pogorszeniu, a Maria jest winna!

Czy to uczciwe? Nie wiem! Ale takie jest prawo!

Sąd, aby uchronić się przed cwaniakami, którzy biorą adwokatów licząc na to, że strona przegrana za nich zapłaci, którzy celowo nie podejmują pracy, żeby pokazać, jak bardzo im będzie ciężko z winy drugiej strony, często uznaje winę obopólną! Nawet jeśli któraś strona jest winna w 20%, a któraś w 80%.

Dlatego — jeśli jesteś choć trochę winien/winna — zastanów się dobrze, czy druga strona tego nie podniesie! Jeśli przytoczy niekorzystne dla Ciebie okoliczności i choć w małym stopniu udowodni Ci winę za rozpad małżeństwa, sam pokryjesz swoje koszty. Sąd bowiem nie rozsądza, kto, w jakim procencie odpowiada za rozpad małżeństwa. System jest zero-jedynkowy: albo jesteś winny/współwinny, albo nie. A alimenty? Będą należały się i jednej i drugiej stronie, w zależności od tego, kto bardziej będzie ich potrzebował?

Sprawiedliwie? Kto wie...

Powiązane artykuły